Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

znaleźć sposób na kogoś, coś

  • 1 znaleźć sposób na kogoś, coś

    найти́ сре́дство про́тив кого́-л., чего́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > znaleźć sposób na kogoś, coś

  • 2 sposób

    сущ.
    • вид
    • жанр
    • качество
    • манера
    • метод
    • мода
    • образ
    • порода
    • поступь
    • походка
    • режим
    • род
    • система
    • сорт
    • способ
    • средство
    • стиль
    • тип
    • тональность
    • фасон
    • ход
    * * *
    spos|ób
    ♂, Р. \sposóbobu способ, образ; метод;

    \sposób myślenia образ мышления; \sposób użycia способ употребления (применения); \sposób bycia манера держать себя; w podobny \sposób подобным образом; w taki (ten) \sposób таким образом; we właściwy \sposób надлежащим образом; w żaden \sposób никак, никоим образом; ● na swój \sposób по-своему;

    znaleźć \sposób na kogoś, coś найти средство против кого-л., чего-л.;

    nie \sposób невозможно; w ludzki \sposób по-человечески

    * * *
    м, P sposobu
    спо́соб, о́браз; ме́тод

    sposób myślenia — о́браз мышле́ния

    sposób użycia — спо́соб употребле́ния (примене́ния)

    sposób bycia — мане́ра держа́ть себя́

    w podobny sposób — подо́бным о́бразом

    w taki (ten) sposób — таки́м о́бразом

    we właściwy sposób — надлежа́щим о́бразом

    w żaden sposób — ника́к, нико́им о́бразом

    - znaleźć sposób na kogoś, coś
    - nie sposób
    - w ludzki sposób

    Słownik polsko-rosyjski > sposób

См. также в других словарях:

  • sposób — m IV, D. sposóbsobu, Ms. sposóbsobie; lm M. sposóbsoby 1. «określona metoda, forma wykonania, ujęcia czegoś; maniera, styl» Sposób mówienia, czesania się. Sposób bycia. Sposób ubierania się. Pouczyć kogoś w grzeczny sposób. ∆ jęz. Okolicznik… …   Słownik języka polskiego

  • znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… …   Słownik języka polskiego

  • wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

  • droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

  • patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć …   Słownik języka polskiego

  • obejść — dk, obejśćjdę, obejśćjdziesz, obejdź, obszedł, obeszła, obeszli obchodzić ndk VIa, obejśćdzę, obejśćdzisz, obejśćchodź, obejśćdził, obejśćdzony 1. «chodząc być kolejno w wielu miejscach w jakimś celu (np. w celu kontroli); zrobić obchód,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»